- zdzierca
- сущ.• вымогатель• живодёр* * *zdzierc|a♂, мн. И. \zdziercaу, РВ. \zdziercaów живодёр, грабитель (о купце etc.)* * *м, мн И zdziercy, РВ zdziercówживодёр, граби́тель (о купце и т. п.)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zdzierca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. zdziercacy {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto zdziera z kogoś, bierze zbyt dużą należność za coś {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łupieżca — m odm. jak ż II, DCMs. łupieżcacy; lm M. łupieżcacy, DB. łupieżcaców daw. «ten, kto rabuje; rabuś, zdzierca» … Słownik języka polskiego
pijawka — ż III, CMs. pijawkawce; lm D. pijawkawek 1. «Hirudo, pierścienica z gromady o tej samej nazwie, o ciele wydłużonym, miękkim, mająca przyssawkę z otworem gębowym; występuje w wodach słodkich w kilkuset gatunkach; prowadzi życie drapieżne,… … Słownik języka polskiego
pijawka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, lm D. pijawkawek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wodny robak o wydłużonym, umięśnionym ciele zakończonym dwoma przyssawkami, przypominający dżdżownicę; żywi się krwią wysysaną ze… … Langenscheidt Polski wyjaśnień